Autodesk Inventor 2025

فصل 7 – طراحی مونتاژ

جلسه 7 – قیدها (Constrains)

قیدها برای محدود کردن حرکت اجسام استفاده می شوند. اعمال قیود در مونتاژ برای اجزا بسیار مهم است زیرا بدون آنها هر جزء آزاد است در هر جهت حرکت کند. در ادامه آموزش ، مطالعات مختلفی را در مورد مجموعه انجام خواهید داد، مانند آنالیز استرس، مطالعه حرکت و غیره. اگر مولفه ها به درستی محدود نشده باشند، نتایج این مطالعات مبهم خواهد بود. با استفاده از ابزار Constrain می توانید محدودیت های مختلفی را در Autodesk Inventor اعمال کنید. روش اعمال قید در ادامه آورده شده است.

  • بر روی ابزار Constrain از پنل Relationships در تب Assemble روبان کلیک کنید. کادر محاوره ای قید مکان نمایش داده می شود. به شکل 24 مراجعه کنید.

  • دکمه های مختلفی در کادر محاوره ای برای اعمال انواع مختلفی از قیدها وجود دارد.

قیدهای مختلفی که می‌توانند در یک اسمبلی در Autodesk Inventor اعمال شوند، در ادامه مورد بحث قرار می‌گیرند.

قید Mate

از قید Mate برای ایجاد اشتراک دو وجه یا لبه در یک مکان استفاده می شود. این قید همچنین می تواند برای تعیین فاصله بین دو وجه / لبه استفاده شود. روش اعمال این قید در ادامه آورده شده است.

  • روی دکمه Mate از کادر محاوره ای Place Constraint کلیک کنید. از شما خواسته می شود اولین هندسه را انتخاب کنید.
  • روی هندسه اول (صورت/لبه/راس) کلیک کنید. از شما خواسته می شود هندسه دوم را انتخاب کنید.
  • روی هندسه دوم کلیک کنید. به شکل 25 مراجعه کنید.

  • اگر می خواهید فاصله افست بین هندسه های انتخاب شده را مشخص کنید، مقدار مورد نظر را در کادر ویرایش Offset مشخص کنید.
  • چک Suppress را برای غیر فعال کردن قید انتخاب کنید.
  • اگر می خواهید سمت قید mate را تغییر دهید، روی دکمه Flush در ناحیه Solution کادر محاوره ای کلیک کنید.
  • شما همچنین می توانید با استفاده از گزینه های موجود در کادر محاوره ای گسترش یافته قید حرکت هندسه انتخاب شده را مشخص کنید. به شکل 26 مراجعه کنید. برای گسترش کادر محاوره ای، روی دکمه >> از کادر محاوره ای کلیک کنید.

  • روی چک باکس Maximum کلیک کنید و حداکثر فاصله بین هندسه های انتخاب شده را در کادر ویرایش نمایش داده شده مشخص کنید.
  • روی چک باکس Minimum کلیک کنید و حداقل حد فاصله بین هندسه های انتخاب شده را در کادر ویرایش نمایش داده شده در زیر مشخص کنید.

قید زاویه

قید Angle برای تنظیم زاویه بین دو جزء استفاده می شود. روش تعیین قید زاویه در ادامه آورده شده است.

  • روی دکمه Angle از کادر محاوره ای Place Constraint کلیک کنید. کادر محاوره ای مطابق شکل 27 نمایش داده می شود. همچنین، از شما خواسته می شود هندسه اول را انتخاب کنید.

  • اولین هندسه را انتخاب کنید. از شما خواسته می شود هندسه دوم را انتخاب کنید.
  • هندسه دوم را انتخاب کنید. پیش نمایش قید زاویه نمایش داده خواهد شد. به شکل 28 مراجعه کنید.

  • مقدار مورد نظر را در کادر ویرایش زاویه مشخص کنید.
  • توجه داشته باشید که سه دکمه در ناحیه حل کادر محاوره ای وجود دارد. زاویه جهت دار، زاویه بدون جهت، و بردار مرجع صریح. اگر می خواهید از قانون سمت راست در تعیین زاویه استفاده کنید، دکمه Directed Angle را انتخاب کنید. اگر می‌خواهید از قانون سمت چپ در تعیین زاویه بین هندسه‌ها استفاده کنید، دکمه زاویه غیر جهت‌دار را انتخاب کنید. با استفاده از دکمه بردار مرجع صریح می توانید بردار مرجع را برای تعیین جهت زاویه انتخاب کنید.
  • اگر دکمه Explicit Reference Vector را انتخاب کرده باشید، سه دکمه انتخاب در قسمت Selections کادر محاوره ای موجود خواهد بود. به شکل 29 مراجعه کنید.

  •  دو هندسه ای را که زاویه بین آنها مشخص می شود انتخاب کنید و سپس یک وجه/لبه/محور را برای تعیین جهت بردار زاویه انتخاب کنید. به شکل 30 مراجعه کنید.

  • برای اعمال قید بر روی دکمه OK کلیک کنید.

قید مماس

قید Tangent برای ایجاد مماس هندسه انتخاب شده بر هندسه دیگر استفاده می شود. روش اعمال این قید در ادامه آورده شده است.

  • روی دکمه Tangent از کادر محاوره ای Place Constraint کلیک کنید. کادر محاوره ای مطابق شکل 31 نمایش داده می شود. همچنین، از شما خواسته می شود هندسه اول را انتخاب کنید.

  • اولین هندسه را انتخاب کنید. از شما خواسته می شود هندسه دوم را انتخاب کنید.
  • هندسه دوم را انتخاب کنید. پیش نمایش قید مماس نمایش داده خواهد شد. به شکل 32 مراجعه کنید.

  • دکمه مورد نظر را از ناحیه Solution کادر محاوره ای برای تغییر سمت قید مماس انتخاب کنید.
  • اگر می خواهید فاصله بین دو هندسه انتخاب شده را مشخص کنید، مقدار افست مورد نظر را در کادر ویرایش Offset در کادر محاوره ای مشخص کنید.
  • برای اعمال قید بر روی دکمه OK از کادر محاوره ای کلیک کنید.

قید Insert

قید Insert برای وارد کردن پین در سوراخ استفاده می شود. روش استفاده از این قید در ادامه آورده شده است.

  • روی دکمه Insert از کادر محاوره ای Place Constraint کلیک کنید. کادر محاوره ای مطابق شکل 33 نمایش داده می شود.

  • لبه گرد اولین موجودیت را انتخاب کنید. از شما خواسته می شود که موجودیت دوم را انتخاب کنید.
  • موجودیت دوم را انتخاب کنید. پیش نمایش قید درج نمایش داده خواهد شد. به شکل 34 مراجعه کنید.

  • توجه داشته باشید که اگر قید درج را بشکنیم، دو کار انجام می‌دهد، یکی از همسان کردن محور هندسه‌های انتخاب‌شده و تراز کردن لبه‌های گرد انتخاب‌شده در یک صفحه.
  • برای تغییر جهت قرارگیری، دکمه مورد نظر را از قسمت Solution کادر محاوره ای انتخاب کنید.
  • برای اعمال قید بر روی دکمه OK از کادر محاوره ای کلیک کنید.

قید تقارن

از قید Symmetry برای متقارن ساختن دو جزء انتخاب شده در مورد صفحه انتخاب شده استفاده می شود. روش اعمال این قید در ادامه آورده شده است.

  • روی دکمه Symmetry از کادر محاوره ای Place Constraint کلیک کنید. کادر محاوره ای مطابق شکل 35 نمایش داده می شود. همچنین، از شما خواسته می شود که یک هندسه را انتخاب کنید.

  • صورت/لبه/محور جزء اول را انتخاب کنید. از شما خواسته می شود هندسه دوم را انتخاب کنید.
  • هندسه دوم را انتخاب کنید. از شما خواسته می شود صفحه ای را برای تعیین مرجع تقارن انتخاب کنید.
  • صفحه ای را انتخاب کنید که می خواهید اجزای آن متقارن باشند. پیش نمایش تقارن نمایش داده خواهد شد. به شکل 36 مراجعه کنید.

  • برای اعمال قید بر روی دکمه OK از کادر محاوره ای کلیک کنید.

قید حرکت

دو نوع قید برای تنظیم حرکت اجسام در مجموعه Autodesk Inventor وجود دارد، Rotation و Rotation-Translation. با استفاده از قید Rotation، می توانید نسبت چرخش بین دو جسم مانند چرخ دنده ها، یاتاقان ها و غیره را مشخص کنید. با استفاده از قید Rotation-Translation، می توانید یک جزء را بر روی چرخش ، جزء دیگر انتقال دهید یا می توانید یک جزء را به چرخش درآورید. انتقال اجزای دیگر به عنوان مثال می توان حرکت جک پیچ، طراحی قفسه و پینیون و غیره را نام برد. رویه های اعمال این قیدها در ادامه مورد بحث قرار می گیرند.

قید چرخش

  • روی زبانه Motion در کادر محاوره ای Place Constraint کلیک کنید. گزینه های موجود در کادر محاوره ای مطابق شکل-37 نمایش داده می شوند.

  • روی دکمه Rotation از ناحیه Type در کادر محاوره ای کلیک کنید. از شما خواسته می شود اولین هندسه را انتخاب کنید.
  • سطح گرد اولین شی را انتخاب کنید. از شما خواسته می شود هندسه دوم را انتخاب کنید.
  • سطح گرد شیء دوم را انتخاب کنید.
  • تعیین نسبت مورد نظر برای چرخش. به شکل 38 مراجعه کنید.

  •  برای تغییر جهت چرخش اشیا، از قسمت Solution کادر محاوره ای بر روی دکمه مورد نظر کلیک کنید.
  • روی دکمه OK از کادر محاوره ای کلیک کنید.

قید چرخش-انتقال

  • روی زبانه Motion در کادر محاوره‌ای Place Constraint کلیک کنید و دکمه چرخش- انتقال را انتخاب کنید. گزینه های موجود در کادر محاوره ای مطابق شکل-39 نمایش داده می شوند. همچنین، از شما خواسته می شود هندسه اول را انتخاب کنید.

  • سطح گرد اولین شی (دیسک) را انتخاب کنید. به شکل 40 مراجعه کنید. از شما خواسته می شود هندسه دوم را انتخاب کنید.

  • لبه شیء دوم (ریل) را منطبق با سطح گرد انتخاب کنید. به شکل 41 مراجعه کنید.

  • فاصله جابجا شده توسط ریل (هندسه دوم) را در یک چرخش شی دیسک (هندسه اول) در کادر ویرایش Distance در کادر محاوره ای مشخص کنید.
  • برای ایجاد قید روی دکمه OK از کادر محاوره ای کلیک کنید. توجه داشته باشید که اگر دیسک را با کشیدن بچرخانید، ریل با فاصله مشخص حرکت می کند.

قید انتقالی

قید انتقالی باعث می شود یک جزء مسیر مولفه دیگر را دنبال کند. شما می توانید از این قید برای ایجاد مکانیزم cam-follower یا slot-follower استفاده کنید. روش استفاده از این قید در ادامه آورده شده است.

  • روی زبانه Transitional در کادر محاوره ای Place Constraint کلیک کنید. کادر محاوره ای مطابق شکل 42 نمایش داده می شود. همچنین، از شما خواسته می شود هندسه اول را انتخاب کنید.

  • سطح مولفه اول را انتخاب کنید. از شما خواسته می شود هندسه دوم را انتخاب کنید.
  • سطح شکاف/بادامک (شیء دوم) را انتخاب کنید. پیش نمایش قید نمایش داده خواهد شد. به شکل 43 مراجعه کنید.

  • برای اعمال قید بر روی دکمه OK از کادر محاوره ای کلیک کنید. توجه داشته باشید که در مثال بالا، شما باید قید انتقالی را روی دیواره‌های شکاف و فالوور نیز اعمال کنید. پس از اعمال قید ، اگر دنبال کننده را با کشیدن حرکت دهید، فقط در داخل شکاف حرکت می کند.

Constraint Set

ابزار Constraint Set برای محدود کردن دو مؤلفه به گونه ای استفاده می شود که سیستم های مختصات دو مؤلفه همزمان باشند. روش اعمال این قید در ادامه آورده شده است.

  • قبل از استفاده از این قید مطمئن شوید که UCS برای کامپوننت ها ایجاد شده است.
  • روی زبانه Constraint Set در کادر محاوره ای Place Constraint کلیک کنید. گزینه های موجود در کادر محاوره ای مطابق شکل-44 نمایش داده می شوند. همچنین، از شما خواسته می شود که UCS اولین شی را انتخاب کنید.

  • روی UCS (سیستم مختصات کاربر) جزء اول کلیک کنید. از شما خواسته می شود که سیستم مختصات کاربر جزء دوم را انتخاب کنید.
  • UCS جزء دوم را انتخاب کنید. شی به عنوان هر دو UCS همزمان قرار می گیرد. به شکل 45 مراجعه کنید.

  • روی دکمه OK از کادر محاوره ای کلیک کنید.
نوشتهٔ پیشین
06 – ابزارهای Positioning
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
keyboard_arrow_up